Костис Паламас (13 јануари 1859 – 27 февруари 1943 ) e грчки поет кој ги напишал зборовите на олимписката химна. Химната беше изведена за прв пат за време на Летните олимписки игри во 1896 година, вооедно и првите модерни Олимписки игри. Тој е централна фигура од грчката книжевна генерација од осумдесеттите години на минатиот век и еден од соосновачите
О кадри што како руно до плеќи се веат! О восхит! О мирис втонат во немарност млака! За сите спомени што во косата ти бдеат низ мрачното да ги ратсурам легло, со неа вечерва да мавтам како со шамиче сакам! Африка врела, Азија кон страстите склона, цел еден далечен свет, во замрености штири, на твоето дно, о, шумо мирисна, е втонат! Нечиј дух в лутање
Да ти бакнам дланка Со којашто нежно Ти ме милуваше Над дланката која Трошките од лице грижно ги тргаше Ти бакнувам табан Што страсно го држев Додека те љубев И во рисот во кој Никогаш сит тебе Со копнеж се губев Ти бакнувам око Што не гледа ништо А мене ме гледа Трн од твојта круна Џвакам па непцата Во крвта се цедат. Српска современа поезија Препев
Во Дом на култура „Кочо Рацин“-Скопје во сабота, 6 април во 18 часот ќе бидат промовирани три книги од Гордана Каракашевска. Книгата раскази „Сињор Џордано и размислувањата за…“, стихозбирката „Скршен поет и други поеми“ и романот “Разголување“ се објавени во 2021 година под псевдонимот на авторката Ана Каракаш, но поради Ковид-пандемијата досега не
Еден ден ќе остарам и тогаш јас ќе ти бидам дете, ќе ме храниш со смекнати парченца сеќавања на нашите утрински гушкања здробени во белото млеко на мојот заборав. Во скутот ќе ми ги редиш новите кукли за пресоблекување, на нивните размрсулавени лица љубопитно ќе трепкаат моите некогашни очи. Еден ден ќе остарам и тогаш ти ќе ми бидеш татко, прст по
Жозеф Етјен Фредерик Мистрал (8 септември 1830, Мајан, Франција – 25 март 1914, Буш-ди-Рон, Франција) e француски писател, филолог и лексикограф на провансалскиот јазик. Починал на денешен ден во Буш-ди-Рон, Франција. Мистрал бил член и основач на движењето „Фелибриж“, член на Марсејската академија, на Академијата на Флоралиите во Тулуза и лауреат
Роман за жена која никому не припаѓа, која живее во храбриот нов свет, кој постојано расте и нуди едноставност и толку многу можности, се разликува од стариот континент, онаа стара Европа, сериозна каде потешко се дише и ретко се сретнува вистинска искрена насмевка. Црвенокосата Кејт Мекмехон, со огнена ирска крв, доследна, избувлива и храбра го привлекува
Не го чекај онa што не доаѓа, не се изморувај од чекање. Не чекај никого, тој што треба да дојде нема да го чекаш. Не го чекај оној што не доаѓа, што те остава обвиткана во тишина и многу прашања неодговорени. Тој што ќе дојде нема да те збунува ниту да те натера да се сомневаш, биди сигурна. Девојко, избриши си ги солзите и зачувај ги за радосни мигови
Излитени седишта поминати младости, чудни белези и стари рани недопрени, вода и кикиритки разлеани, бели книшки изгубени, жални погледи и девојки разочарани бликаат низ прозорецот, капки дождливи го успиваат милното лице на веќе збрчканите лица, мал свет составен од неколку луѓенца со своја приказна, своја тага, своја радост, своја болка и своја мечта
„Везот на мугрите“ е првата стихозбирка на Виолета Јовановска која неодамна излезе од печат. Авторката изјави дека нејзина инспирација за книгата пред сè е реалноста. „Некои песни се напишани според случувања од мојот живот, за љубовта, за вербата во Бог, во неа од моите многубројни песни напишани за Тоше и за нашата земја имам само по една песна,
Концентрација на ПМ10 честички во воздухот измерена во 16ч. Дозволена количина 50 µg/m³.
